Katharina Struber

Το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης (σημερινό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης), εγκαινίασε το Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου 1999, μία παραγωγή του που βασίστηκε στο έργο της Katharina Struber με τίτλο «Πολιτιστικός Τουρίστας» (Cultural Tourist) στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Pépinières στο οποίο η Ελλάδα μετείχε για πρώτη φορά. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα ανταλλαγών νέων ευρωπαίων καλλιτεχνών, με διαμονή και παραγωγή έργου στον τόπο φιλοξενίας. 

Για την έκθεση «Πολιτιστικός Τουρίστας» φιλοξενήθηκε και δούλεψε στο Ρέθυμνο η Katharina Struber, η οποία επελέγη από επτά ενδιαφερόμενους, από την ειδική επιτροπή του προγράμματος στη συνάντηση που έγινε το Φεβρουάριο του 1999 στο Παρίσι. Στη συνάντηση συμμετείχε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Πολιτισμού για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Pépinières ο Θόδωρος Τερζόπουλος, Διευθυντής του θεάτρου «Αττις» και από πλευράς του Κ.Σ.Ε.Δ. η κα Μαρία Μαραγκού, Διευθύντρια του Κέντρου. 

Η καλλιτέχνις φιλοξενήθηκε στον καλλιτεχνικό σταθμό της Α.Σ.Κ.Τ., στον Ευληγιά, στο Ρέθυμνο όπου και δούλεψε με την ευθύνη της πρυτανείας της Α.Σ.Κ.Τ. και του Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης. Την επιμέλεια του προγράμματος είχε η Νότα Καραμανέα – Επιμελήτρια της Δημοτικής Πινακοθήκης «Λ. Κανακάκις». 

Το κόστος της κατασκευής και της παρουσίασης του έργου της (αφίσες, προσκλήσεις κ.τ.λ.) καλύπτει το Κ.Σ.Ε.Δ. με ειδική χρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού. 

Το έργο της Katharina Struber, μια εγκατάσταση στο χώρο, είχε τίτλο πολιτιστικός τουρίστας (Cultural Tourist). Ο τίτλος αυτός, που φαινομενικά μικρή σχέση έχει με το περιεχόμενου του έργου, συνδέεται στενότατα με το χώρο στον οποίο η καλλιτέχνιδα δούλεψε, την πόλη του Ρεθύμνου. Σημαίνουσα θέση στη δουλειά της κατείχε η έννοια της τρισδιάστατης απουσίας της μορφής. Στηρίχτηκε στην έννοια της σκιάς  από τη μία και στο περίβλημα, σώμα, του «αντικειμένου», από την άλλη, όπως αναφέρει η κα Καραμανέα στο κείμενό της.

Το σχεδιάγραμμα καθώς και η φόρμα του αρνητικού στάθηκαν το μέσο για την αποτύπωση της μορφής που απουσιάζει.
Το έργο ολοκληρωνόταν σε δύο ενότητες:
Μια εγκατάσταση στο χώρο όπου αποτυπώνονταν «χειροπιαστά» οι σκιές του περιβλήματος (ρούχα, εσώρουχα). Με υλικό τρόπο τα απόντα αντικείμενα ενός εξίσου απόντος υποκειμένου, μιας γυναίκας, ήταν παρόντα στο χώρο με μια διαφορετική όμως υλική υπόσταση, αυτή που τους προσέδιδε το χαρτί και η καρβουνόσκονη.
Παράλληλα με την εγκατάσταση στο χώρο, στους τοίχους παρουσιαζόταν μια σειρά φωτογραφιών για της οποίες αφετηρία υπήρξε η σκιά του σώματος της ίδιας της καλλιτέχνιδας. Στο κέντρο του ενδιαφέροντος εδώ βρισκόταν  η χειρονομία του φωτογραφιζόμενου προσώπου. 

Η έκθεση φιλοξενήθηκε στον καλλιτεχνικό σταθμό της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στο λόφο Ευληγιά, στο Ρέθυμνο. Η διάρκειά της ήταν έως τις 11 Ιανουαρίου 2000.