ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ρέθυμνο, Μάϊος 1998

Το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης (σημερινό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης), οργάνωσε στη Δημοτική Πινακοθήκη «Λ. Κανακάκις», από τις 22 Μαΐου έως τις 30 Αυγούστου 1998, την έκθεση ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ, ΠΡΟΣΩΠΑ – Εκδοχές της Ανθρώπινης Μορφής 1953 – 1997».
Η έκθεση του Νίκου Κεσσανλή, την οποία επιμελήθηκε ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης, ήταν μία πρωτότυπη παραγωγή του Κέντρου.

Χορηγός της έκθεσης ήταν ο Ζαχαρίας Πορταλάκης. Επίσης οι Lloyd’s of London – Γ. Καραβίας & Συνεργάτες ΕΠΕ, στήριζαν το ετήσιο πρόγραμμα του Κέντρου, με την προσφορά της ασφάλισης των έργων.

Η έκθεση παρουσίαζε μία επισκόπηση προσωπογραφιών, αυτοπροσωπογραφιών και εκδοχών της ανθρώπινης μορφής στο έργο του Νίκου Κεσσανλή.
Από τα πρώτα έργα του καλλιτέχνη μέχρι τις «Φαντασμαγορίες της Ταυτότητας» των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’60 και την επιστροφή στη ζωγραφική στη δεκαετία του ’80, η έκθεση διέτρεχε σαράντα (40) χρόνια μιας μεγάλης καλλιτεχνικής περιπέτειας, όπου παρελαύνουν αισθητικές προσεγγίσεις, διαθέσεις και πολλά από τα αγαπημένα πρόσωπα. Ο Νίκος Κεσσανλής μέσα από το έργο του επεδίωξε ακριβώς αυτό: να συναντηθεί με την ίδια του τη ζωή και ορισμένα από τα αγαπημένα του πρόσωπα. Υπ’ αυτή την έννοια η έκθεση επαναπροσδιόριζε το νόημα της αναπαράστασης και τους διαφορετικούς τρόπους απεικόνισης της ανθρώπινης μορφής σαν απαρτίωση της σχέσης με τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο.

Από την Παρασκευή 22 Μαΐου, 1998, ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης και για τέσσερις περίπου μήνες, στους χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης, ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια του θεατή ο «κόσμος» του Νίκου Κεσσανλή, ένας κόσμος καινοτόμος, περιπετειώδης, σαν την εποχή που τον γέννησε.

Ο Νίκος Κεσσανλής γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη και εγκαινίασε τη θητεία του στην ‘παράδοση του καινούριου’ το 1957, στη Ρώμη. Ανήκει στους σημαντικότερους έλληνες καλλιτέχνες του αιώνα μας και το έργο του απέκτησε μια σημασία που ξεπερνά τα εθνικά πολιτισμικά σύνορα της χώρας μας.

Η πορεία του σημαδεύτηκε από την κατάκτηση μιας διεθνούς γλώσσας που καταξιώθηκε σε σχέση με την εποχή και τον πολιτισμό μέσα στον οποίο υπήρξε. Περικλείει, επίσης, ανάγλυφα, τις περιπέτειες της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής πρωτοπορίας, αντιστεκόμενος εξαρχής στην παραστατικότητα της κομφορμιστικής ζωγραφικής.

Ο Κεσσανλής ξεκίνησε την καριέρα του όταν σ’ ολόκληρη την Ευρώπη υπήρχε ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για τον ντανταϊσμό και την ποιητική της «άμορφης» (“informel”) τέχνης. Υπήρξε συνεκφραστής της “mec art” (“μηχανική τέχνη”), διερεύνησε τη δομή και το φευγαλέο είδωλο της απεικόνισης και τον φωτομηχανικό προσδιορισμό της εικόνας. Σε μια εποχή που εδραιώνεται η φρενίτιδα της επικοινωνίας, ο Κεσσανλής επαναδιατυπώνει το ερώτημα της κρίσης των εικόνων και της σχετικότητας των αντιλήψεών μας για το ‘ωραίο΄, την τέχνης και τη θέση τους στην κοινωνία.

Έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία και διακρίσεις, διετέλεσε Καθηγητής και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, έλαβε μέρος σε σημαντικές ομαδικές και θεματικές εκθέσεις σε διάφορα μουσεία, Πινακοθήκες και Αίθουσες Τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1988. Τον περασμένο Οκτώβριο ο Οργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Θεσσαλονίκη 1997 και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είχαν οργανώσει με μεγάλη επιτυχία, επιλεκτικά αναδρομική έκθεση του Νίκου Κεσσανλή, η οποία κατέγραφε την ανυπόμονη αναζήτησή του, όπως αυτή αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια πέντε δεκαετιών (1955-1997) με την παρουσίαση έργων ζωγραφικής και κατασκευών σε διάφορες χρονολογικές ενότητες και συνδέσμους περάσματα, καθώς και μια επιλογή ορισμένων σπάνιων ντοκουμέντων.

Την έκθεση συνόδευσε δίγλωσσος κατάλογος τετράχρωμης εκτύπωσης.

Η έκθεση παρέμεινε ανοικτή για το κοινό έως την Κυριακή 30 Αυγούστου 1998 και κατά τη διάρκειά της έγιναν ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες, εκπαιδευτικά προγράμματα, διαλέξεις.

Ο Νίκος Κεσσανλής πέθανε το 2004.