Οι δρόμοι του μετά
Μια έκθεση για τη μετανάστευση αφιερωμένη στον Νίκο Αλεξίου
Επιμέλεια έκθεσης: Μαρία Μαραγκού
Το Moυσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, φιλοξένησε την έκθεση «Οι Δρόμοι του Μετά» με έργα των καλλιτεχνών: Βλάση Κανιάρη, Γιούλας Χατζηγεωργίου, Ανδρέα Σάββα.
Οι Δρόμοι του Μετά ήταν μια έκθεση για τη μετανάστευση και το ζήτημα που προκύπτει μετά την αναχώρηση από τον γενέθλιο τόπο. Και βέβαια ενέχει το ερώτημα, εάν και κατά πόσο ο πάλαι ποτέ μετανάστης Έλληνας, νιώθει ρατσιστής.
Ένα ζήτημα που, δεν ακουμπά μόνο τους φιλοξενούμενους του κτηρίου Υπατία, τους ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες απάνθρωπες είτε πρόκειται για τα εξεγερμένα παιδιά των Παρισινών προαστίων είτε για τους οικογενειάρχες που προσπαθούν να επιβιώσουν στον ξένο τόπο αντιμετωπίζοντας ακόμη και τον ρατσισμό των μονίμων κατοίκων, ειδικά σήμερα στην εποχή της ανεργίας των Ελλήνων και στη συνθήκη που επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και τον ευαίσθητο άνθρωπο του πολιτισμένου κόσμου που νοιώθει την εσωτερική μοναξιά του ξένου. Και βέβαια, τον ίδιο τον καλλιτέχνη.
Ο Έλληνας ξέρει καλά το πρόβλημα και τις δυσκολίες του αφού υπήρξε οικονομικός μετανάστης πότε στην Αμερική, πότε στην Αυστραλία αλλά και πολιτικός μετανάστης στη διάρκεια της επταετίας της χούντας.
Οι Έλληνες καλλιτέχνες, πάλι, μετανάστες σε τόπους επιβίωσης στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες ή ανάγκης συλλογής ερεθισμάτων στις δεκαετίες από το 1960 και ύστερα και έως την ισχυροποίηση της παρουσίας του διαδικτύου, δημιούργησαν και ενίοτε επέβαλλαν το έργο τους, στο πλαίσιο της νεωτερικότητας και των κινημάτων που εκφράστηκαν μετά το μοντερνισμό.
Το έργο του Βλάσση Κανιάρη «Μετανάστης», ευγενικός δανεισμός της Γκαλερί Καλφαγιάν, ανήκει στην περίοδο της μετανάστευσης που επέβαλλε η επτάχρονη δικτατορία. Τα έργα των Κύπριων καλλιτεχνών, Γιούλας Χατζηγεωργίου και Αντρέα Σάββα, άκρως ευαισθητοποιημένων στο ζήτημα της βίαιης αποχώρησης, εκτέθηκαν για πρώτη φορά στους Δελφούς και θα εκτεθούν μετά το Ρέθυμνο στην Ελευσίνα και την Κύπρο.
Η έκθεση, επίκαιρη όσο ποτέ, επανεξέταζε το ζήτημα της δημοκρατίας στην Ευρώπη ως μη δεδομένο και εστίαζε και στην κοινότητα της τέχνης. Γιατί άλλο είναι ο καλλιτέχνης που μετακινείται και άλλο ο καλλιτέχνης που είναι και οικονομικός μετανάστης ή προέρχεται από οικογένεια οικονομικών μεταναστών. Άλλο ο καλλιτέχνης πολίτης του κόσμου και άλλο ο καλλιτέχνης εξόριστος.
Η έκθεση αφιερώθηκε στον Ρεθύμνιο εικαστικό Νίκο Αλεξίου που είχε φύγει από τη ζωή πρόσφατα.
Με την έκθεση κυκλοφόρησε δίγλωσσος κατάλογος. Η διάρκειά της ήταν ως τα μέσα Σεπτεμβρίου 2011 ενώ πραγματοποιήθηκαν όπως πάντα ξεναγήσεις σε παιδιά και ενήλικες και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Χορηγός: Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου
Lloyd"s of London - Καραβίας & Συνεργάτες
