Μόνιμη Συλλογή, 2011

Ζητήματα χρόνου

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης
Διάρκεια έκθεσης: 27 Οκτωβρίου 2011 - τέλος Απριλίου 2012

Το Μ.Σ.Τ. Κρήτης για μία ακόμη φορά παρουσίασε έργα της
Μόνιμης Συλλογής του, οργανώνοντάς τα σε ένα πλαίσιο και
μία θεματική ενότητα.



Αγγελίδη Αντουανέτα, Απέργη Ειρήνη, Αποστόλου Ευγενία, Δημητράκης Γιάννης, Ζούνη Ελένη, Καμπάνη Λίλα, Καρβελά Αναστασία, Κοντοσφύρης Χάρης, Κυριάκη Βάσω, Λαζόγκας Γιώργος, Λασηθιωτάκης Γιάννης, Λοϊζίδου Μαρία, Μιχαηλίδης Αντώνης, Παππά Νίνα, Παπαδημητρίου Μαρία, Σκουλάκης Δήμος, Σκούρτης Άγγελος, Τριανταφύλλου Τάσος, Χριστοπούλου Άννα – Μαρία.

Ο χρόνος, ως αξία άϋλη αλλά υπαρκτή και ο χρόνος στην τέχνη συνυπήρχαν στην επιλογή έργων της έκθεσης «Ζητήματα χρόνου» με έργα από τη μόνιμη συλλογή του Μ.Σ.Τ. Κρήτης.

Με αφετηρία το έργο της Αντουανέτας Αγγελίδη, «Σελίδες από το βιβλίο των ωρών» (1994) από την ομώνυμη ταινία της, η έκθεση διαπραγματεύεται αντίστοιχες αξίες σε κάθε δημιουργία ξεχωριστά και στο σύνολο της διαδρομής, σε δύο αίθουσες του Μουσείου.

Περνώντας από τα έργα «Ροές» της Ευγενίας Αποστόλου (1994 και 1996) μια ελεγεία στο σύγχρονο «απστρέ» σταματά στο έργο του Δήμου Σκουλάκη (1980), “Τι μεσολάβησε ανάμεσα στον Ingress και το Duchamp”, στο διάλογο κάρβουνου – κεριού του Τάσου Τριανταφύλλου, στις επαναλαμβανόμενες γραμμές στο έργο της Μαρίας Λοϊζίδου «Τα μαξιλάρια του εφιάλτη μου (1998), στους μετρητές του ανέμου του Γιάννη Λασηθιωτάκη (2000), στον χρονομετρητή της Νίνας Παππά “Μονόδρομη κλεψύδρα” (1997), στην κίνηση του «Δερβίση» της Μαρίας Παπαδημητρίου, στο έργο “Rebirth” (2002), στο εύρημα του αρχαιολόγου του Αντώνη Μιχαηλίδη από τη σειρά «Αρχαιολογία» του 1994.

Κι ακόμα, στο ζήτημα του χρόνου, το πορτρέτο γυναίκας της Λίλας Καμπάνη “Αυτοπροσωπογραφία” (1997) αλλά και το σχόλιο στο θέμα της γραφειοκρατίας της Αναστασίας Καρβελά, τόμοι συσσωρευμένοι ως αρχείο μίας ελληνικής τακτοποίησης του χρόνου.

Επίκαιρο πάντα, το έργο του Άγγελου Σκούρτη, μία εγκατάσταση του 1994 που θίγει το ζήτημα των γεωπολιτικών αλλαγών μέσα από τις ονομασίες που άλλαξαν σε μία Ρωσική πόλη, Πετρογκραντ, Λενινγκραντ, Αγία Πετρούπολη.

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης επιχείρησε για μία ακόμη φορά να απευθυνθεί σε έργα της συλλογής του, οργανώνοντας τα σε ένα πλαίσιο και μία θεματική ενότητα.

Την έκθεση επιμελήθηκε η Μαρία Μαραγκού.