Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης
Εκπαιδευτικός Τομέας – Εικαστικά Εργαστήρια
Τίτλος προγράμματος: Θέλω μουσείο…
Στο πλαίσιο της έκθεσης "Paper: Σχέδια, υδατογραφίες, χαρακτικά, φωτογραφίες, εγκαταστάσεις" σε επιμέλεια Μαρίας Μαραγκού
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, ξεκινήσαμε με πολύ ενθουσιασμό τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών προγραμμάτων, τα οποία υπηρετούν τη βιωματική μάθηση. Ελπίζαμε ότι θα μας διδόταν η ευκαιρία να σας καλέσουμε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης και με αφορμή την έκθεση “PAPER: Σχέδια, υδατογραφίες, χαρακτικά, φωτογραφίες, εγκαταστάσεις”, την οποία έχει επιμεληθεί η Μαρία Μαραγκού, να ανακαλύψουμε ξανά, μαζί σας, έργα της μόνιμης συλλογής του μουσείου.
Κάτι τέτοιο, εξαιτίας του lockdown και των μέτρων για την αντιμετώπιση του Covid-19, δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό. Ωστόσο, καθώς ο καιρός κυλούσε, μας λείπατε ολοένα και περισσότερο. Έτσι, δημιουργήσαμε μια διαδικτυακή παρουσίαση επιχειρώντας να φέρουμε ‘κοντά’ σας μέρος της έκθεσης αλλά και να ανταλλάξουμε σκέψεις και ιδέες.
Το πρόγραμμα Θέλω μουσείο… απευθυνόταν σε οικογένειες και στόχευε στη δημιουργία διαλόγου ο οποίος πυροδοτείται από τα ερεθίσματα που προκαλούνται παρατηρώντας ένα εικαστικό έργο. Ο διάλογος μπορεί να είναι προφορικός αλλά και να αποτυπώνεται σε ένα έργο τέχνης ή μια ιστορία. Παράλληλα, παραπέμποντας στο επίσημο site του ΜΣΤΚ καθώς και σε άλλες πηγές, οι επισκέπτες γνώριζαν καλύτερα τους δημιουργούς των επιλεγμένων έργων.
Α΄μέρος
Θέλω μουσείο…
Ένα είναι σίγουρο για τη Λότι Γκαλεριότι… ότι αγαπάει τα μουσεία! Λίγο περίεργο για την ηλικία της ομολογώ! Όλες αυτές τις μέρες της καραντίνας κάτι τη βασανίζει… δεν πρόλαβε να δει την έκθεση “PAPER: Σχέδια, υδατογραφίες, χαρακτικά, φωτογραφίες, εγκαταστάσεις” του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης. Το σκέφτηκε από δω, το ψάξε από κει και κάπως βρήκε έναν τρόπο (μην ρωτάς… δεν θα σου πω), τρύπωσε στο μουσείο (καλέ μην επιμένεις, θα βρω κανένα μπελά) και σκαρφίστηκε μια ιδέα για να μας ξεναγήσει σε κάποιες γωνιές του!
Κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και ακολούθησε τις οδηγίες της Λότι στο συννεφάκι.
https://docs.google.com/presentation/d/1y54Hzs2NDBDhs8wNI7lyLxsfOWa93Ed6UZafuNW4Ut8/edit?usp=sharing
Σχεδιασμός:
Ελεονώρα Νησανάκη
Πιστοποιημένη επαγγελματική εκπαίδευση στο πρόγραμμα “Artful Thinking”-
PGCert “Socially Engaged Practice in Museums and Galleries”-
MSc «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων»
Συν-δημιουργοί περιεχομένου: 5 συμμετέχοντες, ηλικίας 7-12, με την παράλληλη στήριξη των οικογενειών τους.
Τόπος διαμονής: Κρήτη, Αθήνα, Αγγλία/ Μητρική γλώσσα: Ελληνικά
Β΄μέρος:
Τίτλος προγράμματος: Θέλω κι εγώ μουσείο…
Κι όσο το lockdown καλά κρατούσε, η Λότι Γκαλεριότι συνέχιζε ανενόχλητη την περιήγησή της στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης. Μας καλούσε να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί της, παρατηρώντας 4 ακόμα έργα από τη μόνιμη συλλογή του μουσείου. Μας έβαζε σε σκέψεις, μας παρακινούσε να τις συζητήσουμε αλλά και να δημιουργήσουμε τα δικά μας έργα τέχνης, κι αν κι εσείς θέλετε, τη δική μας ψηφιακή έκθεση!
Κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο και ξεκινάμε!
https://docs.google.com/presentation/d/1F-yjUpL-poObqU0TonQO02wejUNuR82TE1zxxO15sm0/edit?usp=sharing
Σχεδιασμός: Ελεονώρα Νησανάκη
Συγγραφή κειμένου «Ο φόβος του φόβου μου»: Ντίνα Λεμπιδάκη
Γ΄μέρος
Τίτλος προγράμματος: Θέλω μουσείο… έτσι ή κι αλλιώς
Όλα ήταν έτοιμα, ή τουλάχιστον έτσι πίστευε η Λότι, για την τρίτη και τελευταία παρουσίαση (ε ναι, να μείνει και καμία έκπληξη για τις μέρες που θα ανοίξει και πάλι το μουσείο!). Η Λότι Γκαλεριότη πήρε τα σύνεργά της και κάπως πάλι βρήκε ένα τρόπο να μπει στο μουσείο. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, όπως τα είχε αφήσει. Κάποιοι πίνακες δεν ήταν πια στις θέσεις τους, ενώ άλλοι, οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση, είχαν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία του μουσείου. «Ωχ, λες να με κατάλαβαν; Ή μήπως υπάρχουν κι άλλοι κρυφοί επισκέπτες;» Αργότερα βέβαια έμαθε, ότι εκείνο το διάστημα ετοιμαζόταν ο νέος κατάλογος της μόνιμης συλλογής του ΜΣΤΚ και η φωτογράφιση των έργων τέχνης βρισκόταν σε εξέλιξη. Ωστόσο, παρατηρώντας όλα αυτά τα έργα της ήρθε μια τρελή ιδέα (τι πρωτότυπο!): πώς θα ήταν αν μπερδεύονταν μεταξύ τους οι πίνακες; Αν στοιχεία ενός έργου μπορούσαν να μετακινηθούν και να ενσωματωθούν σε ένα άλλο έργο; Αν 2-3 πίνακες έμπαιναν σε ένα τεράστιο μαγικό μίξερ, το οποίο θα δημιουργούσε έναν πίνακα ας πούμε κάπως αλλιώς (μην το δοκιμάσετε σπίτι)!
Κάνε κλικ στον σύνδεσμο https://docs.google.com/presentation/d/18jzERrrBcLQmRovb7dSXcqakFMucnQ3lit8X0aTdflM/edit?usp=sharing
και βρες πόσα και ποια εικαστικά έργα βρίσκονται σε κάθε μια από τις δυο διαφάνειες!
Επέλεξε και τύπωσε έργα από αυτή την παρουσίαση ή και από τις δύο προηγούμενες παρουσιάσεις (https://docs.google.com/presentation/d/1y54Hzs2NDBDhs8wNI7lyLxsfOWa93Ed6UZafuNW4Ut8/edit?usp=sharing, https://docs.google.com/presentation/d/1F-yjUpL-poObqU0TonQO02wejUNuR82TE1zxxO15sm0/edit?usp=sharing) μέσω των συνδέσμων που παραπέμπουν στο ψηφιακό αρχείο του ΜΣΤΚ (https://www.cca.gr/kallitechnes.html) και δημιούργησε το δικό σου έργο-κολλάζ! Χρησιμοποίησε χρώματα και άλλα υλικά αν θέλεις να εμπλουτίσεις το έργο σου! Γράψε μια μικρή περιγραφή, δώσε τίτλο, βάλε την υπογραφή σου και το έργο σου είναι έτοιμο για φωτογράφιση! Φωτογράφησε το και στείλε το σε ένα από τους λογαριασμούς email ή Facebook των Εικαστικών Εργαστηρίων του ΜΣΤΚ.
Σχεδιασμός
Ελεονώρα Νησανάκη
Συγγραφή κειμένου «Το δέντρο και η χελωνίτσα» Ντίνα Λεμπιδάκη
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας!
