Κατζουράκης Μιχάλης
Singapore D.1, 1996
Ηλεκτροστατική βαφή σε γαλβανισμένο χάλυβα, ανοξείδωτη ράβδος χάλυβα
430 x 230 x 130 εκ.

Ο Μιχάλης Κατζουρακης παρατηρεί το δομημένο περιβάλλον, χρησιμοποιεί διαφορετικά υλικά τα οποία συνδυάζει μεταξύ τους αντλώντας έμπνευση από γκρεμισμένα κτίρια και από τις αμέτρητες εικόνες που του προσφέρουν οι διαρκείς μετακινήσεις του. Δημιουργεί έργα, άριστα δομημένα, εμπνευσμένα από ερείπια αρχιτεκτονικής αστικών τοπίων τα οποία, όπως αναφέρει ο ίδιος, αποτυπώνουν πάνω τους μία ζωή...

Παρά το γεγονός ότι το εγχείρημα του Μιχάλη Κατζουράκη έχει συνδεθεί περισσότερο με τις δύο διαστάσεις, η προσέγγισή του είναι καθαρά γλυπτική. Η έμφυτη επίγνωση του όγκου, της κίνησης του χώρου γύρω από τη μάζα και της συμπεριφοράς των στερεών εντός του χώρου -στοιχεία προφανή σε όλο του το έργο- είναι συγχρόνως αιτία και αποτέλεσμα της μακρόχρονης ενασχόλησής του με την εσωτερική αρχιτεκτονική…
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα 1996
“Σημείο και γραμμή προς το χώρο” της Andrea Gilbert


Το έργο του Μιχάλη Κατζουράκη δεν στηρίζεται στη γεωμετρική προτεραιότητα, όπως μπορεί να δηλώνεται σε πρώτη εντύπωση, γι’ αυτό χρειάζεται προσεκτική παρατήρηση και συζήτηση. Η γεωμετρική αναφορά του ανακινεί και μεταδίδει σύνθετες εικαστικές συγκινήσεις και αναπτύσσει με επιμονή και σιωπηρή αλλά εκρηκτική δημιουργική ένταση, 

αισθητικές πρωτοβουλίες και διεξόδους…
Δημήτρης Α. Φατούρος, “Η ευπαθής κίνηση”, 2001


…Ο χώρος δεν καταλαμβάνεται από τον όγκο, αλλά από τις δυναμικές φυγές των γραμμών που εξακοντίζονται στο διάστημα, αποσταθεροποιώντας τη φαινομενική ακαμψία της κατασκευαστικής δομής του υλικού. Με ελάχιστα και λιτά μέσα, αναπτύσσεται ένα πολύπλοκο παίξιμο μεταξύ των διαφόρων αξόνων: οι οριζόντιες και οι κάθετες υποκαθίστανται από την επανάληψη μίας διαγώνιας ανόρθωσης στο χώρο συνθέτοντας τελικά ένα σύνολο δυνάμεων που δεν ορίζει το πάνω και το κάτω, σύμφωνα με τους παραδοσιακούς όρους της γλυπτικής. Αντίθετα δίνει έμφαση στην πολλαπλότητα των γνωρισμάτων που μπορούμε να διακρίνουμε σε μία δεδομένη σχέση, όταν η οπτική μας σκοπιά βρίσκεται σε συνεχή μετακίνηση…
Έφη Στρούζα, 2002


Το έργο έχει τοποθετηθεί στην πλατεία Αγνώστου Στρατιώτη, στην πόλη του Ρεθύμνου και ανήκει στη Συλλογή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης – Δημοτική Πινακοθήκη Λ. Κανακάκις